شرکت کیاپرتو مجری ساخت زمین پدل می باشد و برای اولین بار در استان کرمان اقدام به ساخت زمین ورزشی پدل نموده است

تاریخچه‌ی پیدایش ورزش پدل

در سال 1969 در شهر آکاپولکو مکزیک، انریکه کورکوئرا تصمیم گرفت تا محوطه‌ی ورزش اسکواش خود را کمی تغییر دهد و با تنیس ترکیب کند. در همین لحظه ورزش پدل توسط وی برای اولین بار بازی شد و به سرعت به چند کشور دیگر مانند اسپانیا، آرژانتین و آندورا معرفی شد. در سال 1993 در شهر چاتانوگا واقع در تنسی (از ایالت‌های جنوبی آمریکا) انجمن ورزش پدل آمریکا تاسیس شد. این انجمن در اولین اقدام خود دو زمین در ورزشگاه چاتانوگا برای این ورزش اختصاص داد. در سال 1995 یک محوطه اختصاصی در هاستنِ تگزاس برای پدل ساخته شد. پس از آن در سال 2009 در میامیِ فلوریدا چندین کلوب پدل تاسیس گشت و پس از آن این ورزش به لس آنجلس راه یافت. در سال 2014 ورزش پدل توسط یک کلوب سوئیسی به سنگاپور رسید و درست همزمان در مصر پدل توسط محمد آتف، محمد سادا و امیر صمحی به ورزش دوستان این کشور معرفی شد و بلافاصله محبوبیت چشم گیری پیدا کرد. به مرور زمان پدل به اروپا و پس از آن به آسیا رسید.

ورزش پدل در ایران

در سال 2006 یعنی 1384 این ورزش وارد ایران شد و در سال 1386 کمیته آن با ریاست فرهاد جامع آغاز به کار کرد. اولین زمین اختصاصی پدل در باشگاه انقلاب در سال 1389 افتتاح شد. در سال 1396 اولین دوره‌ی آموزش جامع ورزش پدل توسط دو مدرس اسپانیایی به نام‌های آلخاندرو میئرس و آدریان پدرو برگزار شد که نقطه‌ی عطفی برای این ورزش در ایران بود. دو سال پس از این اتفاق یعنی در 1398 کمیته ورزش پدل به انجمن ارتقا یافت و طرح‌هایی برای گسترش این ورزش در ایران به تصویب رسید.

زمین ورزش پدل

پدل را زميني مستطيل شكل به ابعاد 10×20 بازي مي كنند. زمين اين رشته ورزشي تلفيقي از اسكواش و تنيس است كه با 4 نفر به صورت 2 به 2  اين رشته ورزشي اجرا مي شود.

راكت پدل از شكل خاصي برخوردار است. راكت هايي كه زه ندارند و به جاي آن كربن در آن ها به كار رفته است. طول اين راكت ها 5.45 سانتي متر در 26 سانتي متر و 38 ميليمتر هم ضخامت دارد. البته سطح مركزي راكت داراي سوراخ هايي است كه هر كدام  بين 9 تا 13 ميلي متر است. راكت پدل داراي يك بند بوده كه براي حفظ ايمني به مچ دست ورزشكار گره مي خورد. تور 10 متري كه 88 سانتي متر ارتفاع دارد ، در وسط عرض زمين نصب مي شود.توپ پدل گويي لاستيكي شبيه به توپ تنيس و زرد رنگ است.به طور معمول اين توپ  بين 56 تا 4.59 گرم وزن دارد.

نحوه ي انجام اين بازي بي شباهت به تنيس نيست. زماني كه حداكثر ست ها به عدد فرد برسد، 90 ثانيه استراحت براي ورزشكاران در نظر گرفته مي شود. نكته جالب اين است كه در پدل هم مثل اسكواش از ديوار براي ضربه استفاده مي شود و خط اوت وجود ندارد. در واقع توپ پس از يك بار برخورد به ديواره توسط بازيكن زده مي شود. جنس زمين بازي از چمن مصنوعي يا سيماني به رنگ هاي زرد ، آبي و سبز است. مسابقه در پنج يا شش دور با تاي برك(شكست وضع تساوي) انجام مي گيرد.

لوازم ورزش پدل

راکت ورزش پدل با تنیس و اسکواش تفاوت کاملا محسوسی دارد. راکت پدل تور ندارد و در آن صفحه‌ی گرافیتی کار شده است. این صفحه‌ها معمولا به شکل بیضی هستند.طول این راکت ها45/5ساتی متردر26سانتی متر و38میلیمتر هم ضخامت دارد.البته سطح مرکزی راکت دارای سوراخ هایی است که هرکدام بین 9تا13میلیمتر است.راکت پدل دارای یک بند بوده که برای حفاظت ایمنی به مچ دست ورزشکار گره میخورد.

از انجایی که راکت مهمترین وسیله ی یک پدلیست است انتخاب راکت از اهمیت بالایی برخورد دار است.کارخانه اسپانیایی دراپ شات که اولین و قدیمی ترین تولید کننده های محصولات پدل میباشد تولید محصولات به صورت اختصاصی انجام می دهد و دارای بالاترین کیفیت و تکنولوژِی ساخ محصولات ورزش پدل می باشد.

 لباس‌های بازیکنان و کفششان کاملا وابسته به سلیقه خودشان قابل تغییر می‌باشد و تنها نکته‌ای که اهمیت دارد تمیزی و راحتی آن‌ها است.

قوانین ورزش پدل

این ورزش به دو صورت دو نفره و چهار نفره (دو تیم دو نفره) قابل اجراست. قوانین پایه‌ای ورزش درست مانند تنیس است. شما در هر نوبت که توپ به زمینتان می‌آید تنها یک بار اجازه‌ی ضربه زدن دارید. اگر توپ در زمین شما به زمین برخورد کند حریف شما امتیاز می‌گیرد. اگر شما توپ را بر روی خطوط در زمین حریف یا خارج محوطه‌ی آن و یا به تور بزنید امتیاز به حریف می‌رسد. بازی دارای دو نوع 3 ست یا 5 ست اجرا می‌شود. برنده هر ست کسی است که حداقل 4 امتیاز گرفته باشد و دو امتیاز با حریف خود اختلاف داشته باشد. هر کسی بتواند زودتر دو ست (در بازی‌هایی که 3 ست دارند) یا 3 ست (در بازی‌هایی که 5 ست دارند) را ببرد برنده مسابقه خواهد بود. اگر هنگام آغاز بازی دو بار سرویس را اشتباه بزنید از شما امتیاز کم خواهد شد. در بازی‌های چهار نفره، اعضای تیم‌ها اجازه پاس دادن یا ضربه زدن همزمان به توپ را ندارند. نگه داشتن توپ با دست یا راکت، پرتاب راکت، دو بار ضربه زدن به توپ و فحاشی از دیگر خطاهای این ورزش هستند. هر بازی دارای دو داور است؛ سر‌داور که بر روی صندلی بلند در بیرون زمین و در کنار تور می‌نشیند و داور ناظر که در جایگاه تماشاچیان است‌. هرگونه بحث با داور موجب کسر امتیاز و در نهایت محرومیت از بازی خواهد بود. هیچ بازیکنی بدون اجازه‌ی داور حق ترک زمین را ندارد. در صورت 10 دقیقه تاخیر هر کدام از بازیکنان بازی امتیاز بازی به تیم مقابل می‌رسد.